از زمان تصویب مقررات محدود کننده استفاده از کرومات‌ها ، کنترل میزان خوردگی سیستم ها‌ی بسته محدود به لیست اندکی از بازدارنده‌های خوردگی شده است. سدیم مولیبدات به عنوان جایگزین متداولی برای کرومات تبدیل شده است زیرا: 1.) بازدارنده خوردگی بسیار مناسبی برای فولاد است. 2) نسبتاً پایدار است مگر اینکه هدررفت آب اتفاق بیفتد. 3.) برای این ماده یک آزمون میدانی قابل اعتماد وجود دارد که به راحتی در دسترس است. و 4.) بر خلاف نیتریت ، سدیم مولیبدات مواد مغذی ندارد ، که فعالیت میکروبیولوژیکی را در یک حلقه بسته تشدید کند. با این حال، طی پنج سال گذشته ، یک روند کند اما ثابت از سوی تاسیسات تصفیه فاضلاب شهری برای محدود کردن و در برخی موارد ممنوعیت تخلیه مولیبدات سدیم به مجرای فاضلاب وجود داشته است. علاوه بر این ، اخیراً صنعت تصفیه آب با افزایش قابل توجهی در هزینه خرید ماده اولیه مولیبدات سدیم مواجه شده است. این روند بازار ، تصفیه کننده های آب را مجبور به ارزیابی روش های جایگزین تصفیه کرده است. هدف این مقاله کنترل میزان خوردگی سیستم‌های بسته با تاکید بر انتخاب و استفاده از بازدارنده های خوردگی است. در نتیجه ، جایگزین‌های مولیبدات می توانند ارزیابی شوند.